BiosBardia

O país dos libros en galego

Elexía ao escultor Xoán Piñeiro

Xoán Piñeiro.

Francisco Álvarez «Koki».


Sulagouse a noite
cos teus ollos pechados. 

Sulagouse… 

Teu corpo espido 

parece unha noite longa 

pechada nun cadaleito. 

As tebras volvéronse brétemas 

a ilusión enfeitizouse pranto. 

No intre dun silencio 

pendura… 

todo canto se pensa 

todo canto se arela. 

O derradeiro badelazo 

crispa o silencio. 

Cen olladas te miran 

cinguidas ao tempo 

unha campa verde acóllete no seu seo. 

O murmurio do vento 

chora polos penedos 

e o sepultureiro 

dáche o derradeiro adeus; 

co mesmo martelo que un día 

fixeches ti de canteiro. 

Cen olladas te miran 

cinguidas ao tempo 

o murmurio do vento 

chora polos penedos… 

Deixa unha resposta

O teu enderezo electrónico non se publicará Os campos obrigatorios están marcados con *